AKOB Üyeler Buluşması Konuşmam

Sayın Başkan Demet Tarlakazan Hanımefendi,

Pek Değerli AKOB Üyelerimiz, Konuklarımız, hayata güzel bakan bursiyerlerimiz; AKOB’da dostluklarını duyumsadığımız Mersinliler; AKOB ile güzel, adil, estetik değerleri ve duyarlılığı gelişmiş bir toplum ve insanlık oluşturulması için müzikle, eğitimle katkı verenler; AKOB ile birlikte yürüyenler hoş geldiniz.

AKOB topluluğu olarak 15 yılı üstün başarılarla geride bırakırken, kadrosu genişlemiş; hizmet alanları artırılmıştır. Tanınır, müzik öğrencilerine burslar üzerinden desteği büyütülmüş bir topluluktur. AKOB; işbirliğine girilebilir, güvenilir, saygın, öncü bir kültür ve sanat kurumu olmuştur

Geniş katılımla bugün burada, AKOB’un mutluluk ve olmazsa olmaz üretim ilkesini, havasını teneffüs ederken, bir arada olmak, gurur ve güç vermektedir; niyet ve amaçlarımızı tazelemektedir. AKOB’un 15 yıl boyunca yürüdüğü yolun doğruluğunu, güzelliğini, yararlılığını ve gerekliliğini bir kez daha teyit etmektedir. Işığınıza, nefesinize, her adımınıza, girişimlerinize toplumumuzun gereksinmesi vardır. Üzerinde yaşadığımız topraklarımızda, Göbekli Tepe’den bugüne, son 13 bin yılda yaratılmış uygarlıklar tüm insanlığa yol gösterici olmuştur. Bugünün evrensel uygarlığı ile geçmişin zengin kültür mirası bize öğün, yararlan, çalış, üret, insanları çilelerinden kurtar, muasır medeniyeti başkalarının kurmasını bekleme, vazifeye atılmak için içinde bulunduğun durumu engel olarak görme, vazifeye atıl ve medeniyet kur demektedir.

Sen gönül vermesen, ben inanmasam; kendini bilimle, sanatla, düşünce birikimi ile donatmasan; kadın erkek hayatı eşit paylaşmasan, nasıl çıkacak karanlıklar aydınlığa? Nasıl uygar, barışık, duyarlı, aydın, gelişmiş, zengin, çağdaş, özgür olacak memleket; sanatçısı, yazarı, düşünürü senin ellerinden yükselecek, yücelecek memleket? Elini koy; gönlünü, aklını, bilgini koy, ilerle. İlerle ki memleket ilerlesin, şükran olsun duyduğun, uzak memleketlerden bile. Nasıl bitecek cehalet, şiddet, bağnazlık, kıyım, bir kısım çocukların ve bir kısım kadınların köleliği? Nasıl bitecek açlık? Nasıl çıkacak ortaya, insanın güzelliği, onun yaratıcılığı, yüce duyguları, erdemi, insanın şaşırtan dehası, hayat nasıl ürkmeden, korkmadan, severek, sevinç içinde yaşanacak?

15 yıl konserlerimizde, temsillerimizde, söyleşilerimizde, seminerlerimizde, yurt içinden ve dışından konuk ettiğimiz sanatçılarla, kentimizin yazar, şair, kültür ve bilim insanları, jüri üyeleri ile söyleşirken, sanatlarını, kültürlerini izlerken, anladık ki: sanat iyileştirir, birleştirir, insanileştirir. Çocuklarımızı dinlemede, izlemede birlikte olduk. İyi ki birlikte olduk, çocuklar keman çalmakta, şarkı söylemekte akşam güneşine bakarken, güneş batarken bursiyer öğrenciler yükseliyor, biz yükseliyoruz; konuklar, “burada bir şeyler oluyor, bir şeyler doğuyor” diyor; kentin çekiciliği yükseliyor; yaşamlarımız daha anlamlı şimdi. “Müzik kenti, sanat kenti, bilim kenti, harikalar diyarı” diyerek gelecek insanlar dünyadan. Hiçbir şey kendiliğinden olmadı. İnsan üretimidir uygarlık. Doğa vardı, doğaya eklenen her şey insan elinden, aklından, fikrinden, hayalinden çıkmadır. AKOB yoktu doğada. Senin eserindir.