BAŞARININ ŞİFRELERİ – SAHRANIZI GEÇMEK -3-

Brian Tracy’nin Sahra geçişi yolculuğuna devam etmeden önce 7 kuralı tekrar paylaşmak istiyorum. Çünkü bu yolculuk boyunca edinilen deneyimlerle oluşturulmuş bir kurallar dizgisi bu. Geçtiğimiz iki yazının içinde yer yer bu deneyimleri ve bunlardan çıkarılan dersleri aralara not olarak düşmüştüm. Bu yazıda da aralarda bu notları görebileceksiniz.

Arzuladığınız herhangi bir şeyde karşınıza çıkan zorluklar için uygulayabileceğiniz 7 kural :

Kural 1: Büyük başarının kilit noktası; hedefinize karar verip harekete geçmektir.

Kural 2: Hedefinize doğru yola çıktıktan sonra asla başarısızlık ihtimalini düşünmeyin.

Kural 3: Dünyanın en büyük hedefi bile başarılabilir. Yeter ki adım adım gidin.

Kural 4: Muhaliflere dikkat edin. Çevrenizdeki negatif insanlar size başarısız olacağınızı söyleyecekler. Siz pozitif insanlarla olun, kazananlarla…

Kural 5: Engelleri ve zorlukları, başarı merdivenindeki değerli ve kaçınılmaz basamaklar olarak kabul edin. Unutmayın ki zorluklar engellemek için değil öğretmek için varlar.

Kural 6: Hedefiniz net olsun ama ona ulaşma konusunda esnek olun. Değişmeye ve yeni bir şey denemeye açık olun.

Kural 7: Hiç kimse yalnız başaramaz. O yüzden başkalarından yardım istemekten korkmayın. Bu güç, karakter, cesaret göstergesidir. Ve başkalarına vermekten çekinmeyiniz. Bu şefkatin, merhametin ve kişisel yüceliğin göstergesidir.

Brian Tracy ve arkadaşları cehennem sıcağı olarak nitelendirdikleri öğlenleri 60 dereceyi geçen sıcaklar sebebiyle sadece saat 10:00’dan önce ve 16:00’dan sonra hareket edebiliyorlardı. Devamını ise şöyle anlatıyordu:

“…Cebelitarık’tan geçtikten 6 hafta sonra hazırdık. Jeff ailesinin yolladığı parayla döndü ve araç geçiş için mükemmel durumdaydı. Bir şey ters gider ve biz tamir edemezsek çölde öleceğimizin farkındaydık. Geçmeye başlamadan 3 gün önce birkaç güne geçecek bir konvoydaki bir kamyonetteki beş Almanla tanıştık. İşi tehlikeye atmayıp konvoyla geçeceklerdi. Birlikten güç doğar. Onlara konvoyla veya konvoysuz gideceğimizi söyledik. Onlar da bizimle gelmeye karar verdiler. Cezayir hükümeti pasaportunuzu sınırdan 8 kilometre içeride damgalıyor. O andan sonra kendi başınasınız ve sizi hiç umursamıyorlar. Onların gözünde artık yok oldunuz.

Bir Perşembe günü gün batımında “la piste” takip ederek yola çıktık. Fransızca iz demek. Çok doğru bir kelime. Öyle direkt güneye uzanan bir iz. Gece ilerlerken 80 kilometre sonra sorunlar başladı. Almanların aracı kuma saplandı ve rüzgarla birlikte gömülmeye başladı. Aynı zamanda mekanik olarak da bozuldu. Karbüratöre kum girdi. Bizi saatlerce oyaladı. 800 km'yi iki günde geçmeliydik. Yoksa susuz kalacaktık. O yüzden hızlı olmaya çalıştık. Tekrar tekrar Alman araç takıldı. Bizim de durup cipimizle çıkarmamız gerekti. Vakit ve değerli benzin harcadık. Alman araç bizimle paralel ilerlerken Jeff’le cipi dönüşümlü kullanıyorduk ve devam et şiirini okuyarak birbirimizi gazlıyorduk.

İkinci kıtası şöyle:

Yaşam savaşında mücadele içinde
Savaşmak kazanırken kolaydır
Kölelik, açlık cesaret kolaydır
Doğarken güneşi başarının
Mağlubiyeti ve çaresizliği neşeyle karşılayan kişi
İşte Tanrının seçilmişi
Cennet boyunca savaşan kişi
Kaybederken de savaşandır
Devam et, devam et
Hiç bu kadar karanlık olmamıştı
Ama göster korkak olmadığını
Şanssız olsan da zayıf olmadığını
Devam et, devam et
Bir kez daha geç atağa
Cehennem görünüyor
Hiç belli olmaz ama
Devam et yaşlı adam
Devam et

Sabah olduğunda sadece 240 kilometre gidebilmiştik ve herkes bitkin ve gergindi. Çölün ortasında terk edilmiş bir askeri üs vardı ve öğle güneşinden orada korunmayı umuyorduk. Ama çok geçti. Güneş doğudan amansızca yükseliyordu. Yine de acele ettik. Neyse ki gündüz Sahra'da kaybolamazsınız. Çöldeki iz petrol varilleriyle işaretlidir ve 50 kilometrede bir vardır. Bu da tam olarak dünya yüzeyinin eğimi.  Araba sürerken daima iki petrol varili görüyorsunuz. Bir yeni geçtiğiniz, bir de ilerlediğiniz. Yani dünyadaki en büyük çölü geçmek için yapmanız gereken varil varil gitmek. Elbette gece ilerlerken izden uzaklaşırsanız çölde kaybolup benzininizi bitirebilirsiniz. Birçok kişi bu şekilde öldü. Her varile yaklaşırken, bunun yanından geçerken sıradaki varil ufukta beliriyor. Diğerini geçerken geride kalan ufukta kayboluyor.

ÖĞRENDİM Kİ; EĞER VARİL VARİL, ADIM ADIM GİDERSENİZ, KOYACAĞINIZ HER HEDEFİ BAŞARABİLİRSİNİZ. EĞER GÖREBİLDİĞİNİZ YERE KADAR GİDERSENİZ DAHA İLERİSİNE GİDECEK KADARINI DAHA GÖRÜRSÜNÜZ.

Güneş gerçekten düşmanımız olmuştu. Ufukta devasa şeytani bir kedi gibi duruyordu. Sonra yükselmeye başladı. Biz güneye giderken gittikçe sıcaklaşarak hava gittikçe ısındı. Sonunda 09:00’da 45 derece olmuştu ve araçlar tıksırmaya ve durmaya başlamıştı. İki araç arasında işaretleştik ve o 65.000 kilometre karelik otoparkta durup sıcağın geçmesini beklemeye karar verdik.

Kendimi hayatımda hiç bu kadar ufak hissetmemiştim. O günü asla unutmam. Saatlerce fırın gibi olmuş aracın içinde oturduk ve öğlen 60 dereceye sabitlenmiş sıcaklıkta takatimiz kalmadı. Art arda suları içtik. Matarayı bitirdikten dakikalar sonra boğazımız kupkuru oluyordu. Dışarısı daha beterdi. O yüzden araçlarda kalıp saatlerce ızdırap çektik. Nihayet öğleden sonra sıcaklık yavaş yavaş düşmeye başladı. Saat 16:00'da 40 dereceye düşmüştü. 17:00’da 37 dereceye düştüğünde yola devam ettik. Ama artık zamana karşı yarışıyorduk…”

Sahra yolculuğuna diğer yazımızda devam edeceğiz.

Hepinize iyi hafta sonu dileklerimle…

Makalenin diğer bölümlerini okumak için

BAŞARININ ŞİFRELERİ – SAHRANIZI GEÇMEK -1-

BAŞARININ ŞİFRELERİ – SAHRANIZI GEÇMEK -2-

BAŞARININ ŞİFRELERİ – SAHRANIZI GEÇMEK -4-