YANIYORUZ

Mevsimi geldi artık. Her gün televizyonlarda, radyolarda, sosyal medya hesaplarında onlarca orman yangını haberleri görmeye başladık. En son geçtiğimiz hafta sonunda Bodrum ve Marmaris’te çıkan orman yangınlarında onlarca hektar alan saatler içerisinde kül oldu. Yangınlarda elbette herkes canla başla mücadele ediyor ve kontrol altına alınıp söndürülmesi için mücadele ediyor ancak yetmez.

Havaların çok sıcak olması, rüzgarın da etkisiyle bir anda küle dönen ormanlar…

İçerisinde barındırdığı onlarca bitki türü, canlı ve geleceğimiz...

Söz konusu yangınlara müdahalede görevli personeller her yıl sayısız eğitime katılıyor. Zaten yaz mevsiminin gelmesiyle birlikte hepsi teyakkuz halinde.

Bizlerse sadece dışarıdan izleyici olarak “ahh ahh, vahh vahh” diyoruz.

Peki, burada bize herhangi bir görev düşmüyor mu?

Her yıl yaz mevsimi başında birçok ilin özellikle de yangın olma olasılığı yüksek olan illerin valiliklerinden; millî park, mesire alanları, tabiat parkları hariç olmak üzere ormanlık alanlara girişleri yasakları geliyor.

En başta bu yasağa uysak,

 Sabahları koşa koşa keyifle hazırlandığımız, tüm hafta hayalini kurduğumuz o Pazar günü pikniklerinde biraz daha dikkatli olsak,

Akşamları serinlemek için gittiğimiz yayla yollarında evimize dönerken kendi atıklarımızdan sonra çevreye de baksak cam şişe, yangına ihtimal verebilecek başka atıkları da toplasak.

Evet, elbette orman yangınları birer doğal afet ama bireysel olarak atacağımız her bir adım aslında geneli ve geleceğimizi ilgilendiren bir afetin önüne geçebilecek küçük bir nüans aslında.

Hepimiz az da olsa üzerimize düşen görevleri yerine getirelim, hafta sonu yaşadığımız orman yangını son olsun.

Bu yazı yine ahh’lar vahh’larla geçirmeyelim, yazı yaz gibi yaşayalım.