Okumuyoruz!

Okumakla düşünmek arasında ve tabii ki düşünmekle fikir üretmek arasında önemli bir ilişki var. İnsan okumadığı, öğrenmediği, bilmediği şey hakkında düşünebilir ya da fikir üretebilir mi?

Söz konusu okuma oranları göz önüne alındığında tipik bir karşılaştırma vardır. A ülkesi şu kadar, B ülkesi bu kadar diye…

Nüfusu bizden yaklaşık 40 milyon yani neredeyse yarı yarıya fazla olan Japonya’yı ele alalım. Japonya’da 1 kişi yılda ortalama 24 kitap okurken, bizde ne yazık ki 6 kişi 1 kitap okuyor.

Okumanın kişisel olarak anlamı tabii ki çok önemli. Çünkü bireylerin bir araya gelerek oluşturduğu toplum yapısının sağlıklı bir şekilde oluşabilmesi her şeyden önce buna bağlı. Toplum arasındaki ilişkinin temeli okumaktan geçiyor.

Dünyada en çok kitap okuyan ülkeler sıralamasının önde gelen ülkelerinde İskandinav Ülkeleri, Almanya, Belçika, Hollanda gibi Avrupa Ülkeleri ve Japonya yer alıyor. En az kitap okuyan ülkeler sıralamasında ise burnu hiç pislikten yani savaştan – gerilimden kurtulmayan Ortadoğu ülkeleri yer alıyor.

Yani buradaki durumu dikkatli bir şekilde ele almak lazım. Dünyada en çok kargaşanın olduğu, suç oranının en fazla olduğu ülkeler okuma oranlarında son sıralarda yer alırken, maddi manevi şartlar olarak refah yaşayan ülkeler okuma oranlarında zirvelerde yer alıyor.

Şimdi boşuna kendimizi kandırmayalım. “Okumak için vakit ayıramıyorum”, “Çok çalışıyoruz”, “Şöyle sıkıntımız var”, “Böyle derdimiz var” gibi bahaneler üretmeyelim. Çünkü aslında ürettiğimiz bütün bu bahanelerin var olma sebebi okumamamız. Okuyan bireylerin oluşturduğu toplumlar, sorunlarını ortaya koyup çözüm bularak gelişim sağlayabiliyorlar. Okumayan toplumlar ise gün geçtikçe daha büyük bir karanlığa gömülüyorlar.

Okumakla ilgili belki de en iyi açıklamalardan biri olduğunu düşündüğüm bir yazıyla son noktayı koymak istiyorum.

“Okumakla düşünmek arasında ilişki var. İnsan bildiği kelime ve kavramlar oranında düşünebiliyor. Sonuç olarak okuma gerileyince düşünce, düşünce gerileyince eylem de geriliyor. Bu durum da sosyo-ekonomik birçok göstergeye yansıyor.”